Al bijna veertig jaar heeft de familie Drutskyi een oud huis in bezit. Vader Volodymyr Petrovich knapt het met eigen handen op, een klus van jaren.  Dan erft dochter Olena het huis. Samen met haar man Oleksiy en zoon Danylo renoveren ze het en in 2022 is het eindelijk af...

Olena: “We konden niet geloven dat de oorlog écht was begonnen. Het was 24 februari 2022 en er vlogen vliegtuigen over ons huis, de internetverbinding viel weg, de telefoon werkte niet goed en er vielen granaten in onze wijk.” De familie verbergt zich in de kelder van het huis. Tussen de beschietingen door bakt Olena brood dat ze deelt met de buren. De situatie verslechtert met het uur. “In de ochtend van 5 maart 2022 hoorden we schoten van machinegeweren en tanks," zegt Olena. 

"En toen begon de invasie..."

Haastig vluchten
Het blijkt een vuurgevecht te zijn in Mashtorf, zo’n vijf minuten lopen van het huis. De familie besluit te evacueren. Haastig pakken ze een paar spullen, documenten, de hond en de kat en rijden naar de brug in Romanivka. Maar de brug is opgeblazen. Militairen sturen de familie naar Stoyanka. Via een omweg, dwars door de bossen, duurt de rit van honderd kilometer bijna tien uur. Op 7 maart belt de buurman op om te vertellen dat het huis, na een inslag van een mijn, volledig is verwoest.

"Het huis was volledig verwoest"

We kunnen het niet alleen
Wat de familie in veertig jaar heeft opgebouwd, en waarin zoveel in is geïnvesteerd, is weg. Olena: “Toen we weer terugkeerden naar Irpin besloten we het huis te herbouwen. We bedanken de vrijwilligers van de Irpin Bible Church en van stichting Hope4Ukraine die hebben geholpen bij het puinruimen, zodat we kunnen starten met de herbouw. We werken nu aan de bouw, maar onze familie heeft nog steeds hulp nodig. We kunnen het niet alleen."